Dün arkadaşım Derya ile birlikte, 10 yıl önce izini kaybedip, geçen sene internet vasıtasıyla izini bulabildiğim ortaokul sıra arkadaşımız Ayşe Betül'e gittik. Bizi; Ayşe Betül, kızı 2.5 yaşındaki Belinay, oğlu 2.5 aylık Bedirhan karşıladılar. İlerleyen saatlerde Ayşe Betül'ün annesi, kızkardeşi, kayınvalidesi de bize eşlik ettiler.Keyifli sohbetimizden bir türlü kopamayınca, bizim "erken gidip, erken dönelim" fikrimiz, bir anda "erken geldik ama geç gitsek de olur"a dönüşüverdi. Akşam ezanı okunurken eve ancak gelebilmiştim.
Yıllar sonra, hiç kopmamışız, hiç mola vermemişiz gibi aynı sıcaklığı, aynı samimiyeti bulabilmek çok güzel. Ev sahipliğiniz için teşekkür ederim, Ayşe Betül, Belinay ve Bedirhan. Sana da yol arkadaşlığın için teşekkür ederim Derya'cığım:)
Yukarıda gördüğünüz Ayşe Betül'ün sofrası, daha önce hiç tatmadığım birbirinden lezzetli ikramlarla doluydu. Aşağıda gördüğünüz balık da Ayhan,Beyhan,Ceyhan balıkların serisinden, Belinay için diktiğim balık. Seriye uygun olsun diye adı Reyhan:))Yıllar sonra, hiç kopmamışız, hiç mola vermemişiz gibi aynı sıcaklığı, aynı samimiyeti bulabilmek çok güzel. Ev sahipliğiniz için teşekkür ederim, Ayşe Betül, Belinay ve Bedirhan. Sana da yol arkadaşlığın için teşekkür ederim Derya'cığım:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder